20 dni na Izoteku

   W poprzednim wpisie z ulubieńcami wspominałam o moich problemach z cerą. Próbowałam różnych sposobów na zapanowanie nad trądzikiem, ale za każdym razem to on wychodził z potyczki zwycięsko. Razem z moją dermatolog doszłyśmy do wniosku, że nie ma co się rozdrabniać- trzeba wyciągnąć najpotężniejsze działa i pokonać dziada raz na zawsze Izotekiem.

  Zostałam uprzedzona, że w czasie całej kuracji będę cała wysuszona jak diabli: popękana skóra na twarzy, suche dłonie, podrażnione oczy, skóra głowy w opłakanym stanie co jest równoznaczne z łupieżem. Dlatego też kiedy po kilku pierwszych dniach nic w mojej skórze nie uległo zmianie pomyślałam, że pani doktor dobrała mi zbyt małą dawkę, przez co cały miesiąc kuracji pójdzie na darmo. Jednak już piątego dnia przekonałam się, że wszystkie opinie przeczytane w internecie i słowa dermatologa nie były ani trochę przesadzone.
  Teraz po dwudziestu dniach kuracji moje usta to istna pustynia. Mimo nakładania na nie masy pomadek nawilżających dalej są wysuszone i nieprzyjemne. Na policzkach, gdzie właśnie znajduje się mój wróg, mam wysyp suchych skórek, również pomimo nakładania jak najbardziej nawilżających i tłustych kremów. Dlatego też całkowicie zrezygnowałam z pudru w moim codziennym makijażu. Co ciekawe moje włosy nigdy nie miały tendencji do przetłuszczania się, ale jednak po około trzech dniach już nie wyglądały najlepiej, teraz mogłabym ich spokojnie nie myć o wiele dłużej. To tyle jeśli chodzi o środki uboczne, teraz przejdźmy do omówienia najważniejsze kwestii, czyli właśnie trądziku.
    To zaskakujące, ale po 20 dniach kuracji juz prawie wcale nie mam trądziku. Zostałam uprzedzona, że przez pierwsze dwa miesiące prawdopodobnie będę miała ogromny wysyp wulkanów na całej twarzy. Wysyp miałam, owszem, ale trwał on plus minus tydzień. Teraz wyskakują mi jakieś pojedyncze niespodzianki i to (jeśli już) bardzo rzadko.
   Jestem mile zaskoczona i zachwycona antybiotykiem, nawet żałuje, że wzięłam się za leczenie tak późno. Cała kuracja ma trwać 10-12 miesięcy, a ja po miesiącu widzę już takie rezultaty jakich nigdy się nie spodziewałam. Chciałabym robić co jakiś czas apdejty tego jak się sprawa ma, a na koniec może pokażę zdjęcia przed i po, ale nie wiem czy to nie będzie dla was za dużo i czy was to nie przerazi (XD).
   Niedawno dowiedziałam się, że trądzik to nie jest rzadkość, dotyczy on około 80% populacji. Powinniśmy wiedzieć, że nie ma się czego wstydzić, wszyscy jesteśmy ludźmi, wcale nie musisz zakrywać swojej twarzy, ucinać kontaktów z ludźmi i nakładać na swoją twarz tonę ciężkich kosmetyków.