5 modowych wpadek, które popełniłam

 Z zażenowaniem wspominam nawet swoje niedawne przygody z modą i byciem na czasie. Kiedy myślę o okresie gimnazjum lub wczesnego liceum zaczynam współczuć nie tylko sobie, ale i osobom, które musiały wtedy przebywać w moim towarzystwie. Podziwiam, że nie wstydzili się ze mną pokazywać.. Do tego ze mną rozmawiali. Rozumiecie, dawali otoczeniu znać, że mnie znają i lubią, mimo wszystko. To urocze.
 Ale przechodząc do sedna sprawy. Co właściwie nosiłam kiedy chciałam być modna i czego teraz się tak bardzo wstydzę?

1. Wysokie trampki

Któraż to dorastająca dziewczynka ich nie miała lub o nich nie marzyła. Oglądając teledyski zbuntowanej Avril Lavigne, która była moją wielką idolką w czasach podstawówki i wczesnego gimnazjum, wzdychałam do jej odważnego wyglądu- poszarpanych ubrań, różowych włosów, czarnej kredki na powiekach i oczywiście wielu wysokich, sznurowanych trampek z różowymi czaszkami lub powpinanymi agrafkami.

Kiedy tylko zobaczyłam piękne, czerwone trampki (oczywiście wysokie i sznurowane) na sklepowej półce zaczęłam tak jęczeć i prosić, że mama mi uległa chociaż z niechęcią. Bardzo tego żałuje, powinna mi tego zabronić. Ale moja mama, jak to moja mama, po jakimś czasie kupiła mi drugie do kompletu, tym razem fioletowe. Naprawdę uważam, że powinna być dużo bardziej stanowcza.

2.Różowe spodnie

Trzecia klasa gimnazjum. Szał na kolorowe spodnie. Znów moja nieodłączna towarzyszka zakupów (chyba powinnam pomyśleć o innej) wybrała się ze mną na łowy. Obie zatrzymałyśmy się dłużej w sklepie z dżinsami, zachwycone przebierałyśmy w różnych kolorach. Postawiłam na róż. Rażący róż.

Moim top of the top było dobieranie ich to białej koszulki z czarnym nadrukiem i czarnej marynarki. Niewymuszona elegancja, rozumiecie. Klasa sama w sobie.

Boże jak mi wstyd.

3. Leginsy galaxy

Nawet nie wiecie jakie ciarki wstydu przebiegają mi po plecach, co ja mówię- po całym ciele, kiedy tylko o nich pomyślę. W gimnazjum z zachwytem przeglądałam w internecie zdjęcia amerykańskich uśmiechniętych dziewczyn, które tak pięknie w nich wyglądały i tak pięknie komponowały je z resztą swojej szafy. 

Kiedy tylko dowiedziałam się, że owe leginsy galaxy można już dostać w Calzedonii znów ubłagałam mamę i pojechałyśmy na zakupy. Moja mama i tym razem podchodziła do sprawy raczej sceptycznie, ale nie byłaby sobą gdyby mi nie uległa. 

I tak oto od tego dnia można mnie było widywać w pięknych leginsach galaxy, które teraz leżą na samiuteńkim dnie mojej szafie. Bo przecież nie wyrzucę leginsów, za które zapłaciłam ponad stówę. 

4. Różowe Air Maxy 1

Po pożądanych wszem i wobec przez polskie nastolatki kultowych leginsach przyszła pora na Air Maxy. Były wszędzie. Wchodzisz na facebooka- Air Maxy, idziesz do szkoły- Air Maxy, wychodzisz na miasto- Air Maxy. Wtedy królował jeszcze model 90, nie rozumiem czemu chciałam je mieć tak bardzo, pamiętam, że kojarzyły mi się z nogami robota, no ale nie wnikajmy, chciałam i tyle.

I tym razem na zakupy pojechałam z moją mamą. Całe szczęście ze sklepu wyszły wszystkie 90, więc kupiłam 1. Obecnie uważam Air Max 1 za bardzo ładny model butów, rozważam nawet ich kupno, ale tamte... Tamte były różowe  (Oh, here we go again). Jednak ten róż i to jak wyglądał na tym akurat bucie teraz wybitnie mnie razi i odrzuca. 

Przynajmniej się nie marnują, czasem ubieram je do treningów. Na siłowni nie muszę wyglądać dobrze.

5.Brokatowa, rozkloszowana spódniczka

Tym razem to nie ja wykazałam się brakiem dobrego smaku, ale nie kto inny tylko moja mama. Z prawdziwą dumą pokazała mi już wcześniej upatrzoną przez nią spódniczkę. Brokatową. Rozkloszowaną. Piękne czasy pierwszej liceum, rozkloszowane spódniczki dopiero podbijały sklepowe półki. Krótko mówiąc byłam zachwycona.

Ubrałam ją tylko raz w życiu. Na Wigilię klasową. Pamiętam, że wszyscy mówili mi, że bardzo ładnie wyglądam. Wtedy po prostu taka była moda.

 Mogę się tylko pocieszać, że tak oto, metodą prób i błędów, wreszcie doszłam do tego co reprezentuje swoim ubiorem dzisiaj. Moje zakupy stały się dużo bardziej przemyślane, kieruje się resztą mojej szafy, myślę, czy dana rzecz będzie pasowała chociażby do jednej,  innej, z którą mogłabym ją łączyć. Doszłam do wprawy i jest o wiele lepiej, zaufajcie mi!